Śmierć

Widzę jak, idzie  dama w czarnej sukni 

Nie uroni łzy nad zmarłymi 

Tylko dotyka i nic jej nie umyka 

Widzi dzieci się bawiące na placu zabaw zerka zadowolna 

Patrzy na starszych z góry 

Zabiera wszystkich, ci co się nie dają to nada znamię

I odezwie się gdy twój czas nadejdzie 

Śmierć jest jej bliska, znana